In 2001 overkwam het me.

samen met een oudere lotgenoot

Sinds maart 2001 ga ik, Co Appelman met een beenamputatie door het leven. Na een ernstig motorongeval is mijn linkerbeen net onder de knie afgezet. Ik heb me de eerste drie jaar voornamelijk verplaatst tussen krukken of per rolstoel, na 2006 is het lopen met prothese steeds beter gegaan. Hoe ga je na een beenamputatie om met beperkingen? Met problemen, medische ingrepen, verwerking, je gewone dagelijkse bezigheden? Dit heb ik beschreven in een aantal website pagina's die je in de linkse menubalk kunt aanklikken. Na een amputatie zoveel mogelijk weer je vorige leven op te willen pakken betekent hard moeten vechten. Maar ook het kunnen accepteren van vele beperkingen die je op je weg tegen gaat komen. Veel moeilijkheden kun je bij worden geholpen door mensen om je heen, deskundigen en lotgenoten. Er blijven genoeg problemen over die je zelf moet oplossen. Eindeloos geduld hebben. Vechten tegen pijn en frustraties. Tegenslagen die je zelf moet overwinnen. Eenzaamheid waar je alleen doorheen moet.

Voor supporters en lotgenoten, én motorrijders!

Deze website is gemaakt om allen de mij hebben geholpen te bedanken en op de hoogte te houden. Degenen die mij met warmte, medeleven en belangstelling hebben gesteund na het ongeluk. Ook om amputatie lotgenoten te informeren, hun familie en vrienden of degenen die nog een amputatie moeten ondergaan. Voor iedereen, die zich bij dit onderwerp serieus betrokken voelt of erin geïnteresseerd is. Persoonlijk of beroepsmatig. Ik wil ook laten zien dat ik weer veel activiteiten kan doen van voor mijn amputatie. Zoals motorrijden. De wil om weer op de motor te stappen heeft mij geweldig geholpen. Mijn vijf jaar durende revalidatie was veel moeilijker geweest als ik niet had kunnen vechten om weer motor te rijden. En die vijf jaar hadden ook beslist veel langer geduurd!

met H-D prothese en aangepaste motor. Cazorla, Spanje 2007

Kun je vergelijken?

Mijn verhaal is uitgebreid en vertelt van veel ingrepen en complicaties.
Wat kan er na een amputatie lichamelijk en geestelijk gebeuren, met jezelf en mensen in je omgeving? Ik heb alles zo duidelijk mogelijk beschreven om hiervan mijn beeld te geven.

Zit je aan het begin van je verwerking of herstel, bedenk dan: geen enkele amputatie is hetzelfde, elke stomp is anders.
Er zijn ingrijpender amputaties en lotgenoten die meer en langer narigheid hebben meegemaakt.
Maar ook die een voorspoedig herstel- en revalidatietraject hebben gehad.
In mijn geval, met een door verkeerstrauma bijzonder gehavend been, is er kans op een vergelijkbaar medisch traject.
Heel goed mogelijk dat een ander zich na een half jaar al goed kan redden met een prothese.

Hoe bereid je je voor op een amputatietraject? Hoe gaan andere prothesdragers met hun problemen om?
Maak contact met amputatie lotgenoten. Zoek informatie via verenigingen en info-evenementen, via documentatie en internet Zie de pagina Links.

Wacht niet met genieten tot later.
elke dag is mooi en waard geleefd te worden, ook de moeilijke.